In 2017 bereikte het abortuscijfer in de VS een historisch dieptepunt met 13,5 abortussen per 1.000 vrouwen in de leeftijd van 15-44 jaar. In 1973, toen abortus legaal werd op federaal niveau met de beslissing van het Amerikaanse Hooggerechtshof in Roe v. Wade, het was 16,5.
Hoewel het aantal abortussen aanvankelijk piekte na de uitspraak van de rechtbank in 1973, zijn ze sindsdien elk jaar gestaag afgenomen.
Hoewel abortus een belangrijk aspect is van de algehele gezondheidszorg, en alle mensen met het vermogen om zwanger te worden verdienen het om er veilige, betaalbare, gemakkelijke toegang toe te hebben , kan het ook traumatisch zijn; fysiek, emotioneel en mentaal.
Dus het feit dat we over het algemeen minder mensen hebben gezien die abortussen hebben, is bemoedigend – en het is gebeurd terwijl Roe v. Wade is het precedent geweest voor de toegang tot abortus.
Helpt het verbieden van abortus eigenlijk wel om abortus te voorkomen?
De realiteit is: het verwijderen van de toegang tot abortus is levensbedreigend en is eigenlijk geen effectieve (of veilige) manier om het aantal abortussen te verminderen.
Voorkomen dat mensen toegang krijgen tot abortus zorgt er niet voor dat ze abortussen minder nodig hebben, maar voegt in plaats daarvan een nieuwe barrière toe aan veilige reproductieve gezondheidszorg.
Een analyse uit 2016, gepubliceerd in The Lancet, wees uit dat het gemiddelde abortuscijfer in landen waar het verboden is 37 per 1.000 vrouwen is – en 34 per 1.000 in landen waar het legaal is. Met andere woorden, er is geen bewijs dat het verbieden van abortus het aantal abortussen vermindert.
Er zijn echter een paar door gegevens ondersteunde, veilige en effectieve manieren om het aantal abortussen te verminderen die niets te maken hebben met het verbieden ervan – en veel te maken hebben met het begrijpen waarom vrouwen onbedoelde zwangerschappen hebben en in de eerste plaats abortus zoeken. Als iemand echter Doet streven naar een abortus, er mag geen schaamte, stigma – of juridische barrière – zijn bij het maken van die diep persoonlijke keuze.
Als je hier gepassioneerd over bent, bekijk dan onze gids voor het beschermen van veilige en toegankelijke reproductieve zorg!
We hebben een paar benaderingen samengesteld die abortus daadwerkelijk verminderen – en mensen helpen die kinderen willen hebben, dit op veilige, ondersteunde manieren te doen.
Hoe je abortus daadwerkelijk kunt verminderen zonder het te verbieden –
1. Investeer in uitgebreide seksuele voorlichting
Een studie uit 2011, gepubliceerd in de National Library of Medicine, wees uit dat staten die voornamelijk alleen onthoudingsvoorlichting geven, de hoogste percentages hebben van zowel tienerzwangerschappen als tienergeboorten.
Met dat in gedachten is seksuele voorlichting alleen wettelijk verplicht in 22 staten, en hiervan zijn er slechts 12 mandaatonderwijs over anticonceptie en slechts zeven vereisen dat de informatie medisch accuraat is, volgens een rapport uit 2013 van het Center for American Progress.
Dus, als een meerderheid van de jonge mensen in Amerika niet leert over anticonceptie, toestemming of gezonde relaties, wat gebeurt er dan? Afgezien van hogere percentages seksueel overdraagbare aandoeningen, gebrek aan begrip van reproductieve anatomie en meldingen van seksueel geweld, is ongewenste zwangerschap een belangrijk bijproduct van seksuele voorlichting alleen onthouding.
Hoewel tienerzwangerschappen al een minderheid van abortussen vormen, daalden in het geval van Californië de abortussen van 76 per 1.000 tieners in 1988 tot 26 per 1.000 in 2005 nadat evidence-based, uitgebreide seksuele voorlichting op scholen werd geïntroduceerd.
Uitgebreide seksed omvat evidence-based informatie over geslacht, seksualiteit en voortplanting, en volgens het Guttmacher Institute, rust jonge mensen uit met “levensvaardigheden, waaronder kritisch denken, communicatie en onderhandeling, zelfontwikkeling en besluitvorming; zelfgevoel; vertrouwen; assertiviteit; vermogen om verantwoordelijkheid te nemen; vermogen om vragen te stellen en hulp te zoeken; en empathie.”
2. Geef prioriteit aan de strijd tegen seksueel geweld
Hoewel het Guttmacher Institute meldt dat slechts 1% van de vrouwen abortussen krijgt omdat ze zwanger zijn geworden na verkrachting of aanranding, zal het beëindigen van seksueel geweld het welzijn van mensen overal ter wereld vergroten – en vervolgens ongewenste zwangerschappen verminderen.
Het verminderen van seksueel geweld begint al op jonge leeftijd en leert vanaf het begin enthousiaste toestemming (wat een belangrijk onderdeel is van uitgebreide seksuele voorlichting).
We kunnen er echter ook bij wetgevers op aandringen om prioriteit te geven aan strengere wetten tegen seksueel geweld, daders van seksueel geweld te vervolgen (op dit moment wordt minder dan 1% van de gemelde aanvallen in Amerika veroordeeld) en meer omstanderstraining en gemeenschapsondersteuning in het hele land aanmoedigen.
3. Verbeter de toegang tot anticonceptie
Vergelijkbaar met hoe men zonnebrandcrème zou kunnen gebruiken om huidkanker te voorkomen of een masker te dragen om hun kansen op het oplopen van COVID-19 te verminderen, gebruiken mensen voorbehoedsmiddelen om zwangerschap te voorkomen – en uiteindelijk abortus te voorkomen.
Het invoeren van preventieve maatregelen in plaats van curatieve maatregelen is een belangrijke benadering van de volksgezondheid.
In 2011 was bijna de helft van alle zwangerschappen in de VS onbedoeld, wat aanzienlijk hoger is in de VS dan in andere ontwikkelde landen. Van die ongewenste zwangerschappen eindigde bijna de helft in abortus. Om deze zwangerschappen te voorkomen, hebben mensen betaalbare toegang tot anticonceptieve zorg nodig.
In 2007 werd het Contraceptive CHOICE Project gelanceerd en voorzag meer dan 9.000 vrouwen van gratis anticonceptiebegeleiding en de anticonceptie van hun keuze gedurende twee tot drie jaar.
Langwerkende, omkeerbare anticonceptie (LARC) opties, zoals spiraaltjes en implantaten, zijn een zeer effectieve manier om zwangerschap te voorkomen en bijgevolg de noodzaak van abortus te voorkomen. In dat CHOICE-programma waren er onder deelnemers die LARCs gebruikten slechts .27 onbedoelde zwangerschappen per 100 vrouwen per jaar – onder degenen die dat niet deden, waren er 4,55.
Bovendien gaf Colorado vanaf 2009 zes jaar lang tieners en vrouwen met een laag inkomen gratis spiraaltjes en implantaten. In 2013 daalde het geboortecijfer van tieners met 40% en het abortuscijfer met 42%, volgens het Colorado Department of Public Health and Environment.
Hoewel deze effectiever zijn dan condooms, dagelijkse pillen of maandelijkse pleisters, zijn ze ook duurder, wat de toegang voor tieners en gezinnen met een lager inkomen uitdagend maakt.
Het implementeren van programma’s of financiering die ze gratis verstrekt aan degenen die ze willen of nodig hebben, zou een zeer effectieve manier zijn om onbedoelde zwangerschappen te verminderen.
Een andere vorm van anticonceptieve zorg is een vasectomie, een eenvoudige, vaak goedkope procedure voor mannen die een zeer succesvolle, permanente vorm van anticonceptie biedt – die kan worden teruggedraaid.
4. Eis federaal betaald gezinsverlof
Betaald gezinsverlof is een cruciaal onderdeel van reproductieve gezondheidszorg, waardoor ouders kunnen genezen van de bevalling, financiële stabiliteit kunnen bieden en verzorgende relaties en omgevingen voor hun kinderen kunnen ontwikkelen.
Volgens het Guttmacher Institute had ongeveer 75% van de abortuspatiënten in 2014 een inkomen onder het federale armoedeniveau ($ 15.730 voor een gezin van twee) of had een laag inkomen (100-199% van het federale armoedeniveau).
Guttmacher ontdekte ook dat een van de meest voorkomende redenen voor het hebben van een abortus is dat de persoon zich geen kind of een ander kind kan veroorloven.
En toch zijn de Verenigde Staten een van de slechts twee landen ter wereld die geen betaald gezinsverlof voor ouders garanderen, volgens de Internationale Arbeidsorganisatie.
De Family and Medical Leave Act van 1993 is de meest recente federale wet, die grotere werkgevers verplicht om een nieuwe ouder tot 12 weken onbetaald verlof toe te staan na de geboorte van een kind, wat betekent dat nieuwe ouders alleen vrij kunnen nemen van het werk als ze het zich kunnen veroorloven om dit te doen.
Landen die royaal betaald gezinsverlof aanbieden – zoals Zuid-Korea en Noorwegen – hebben ook uitstekende onderwijs-, gezondheids- en welzijnsstatistieken voor kinderen.
5. Bied universele gezondheidszorg
Een andere overweldigende kosten van het ouderschap komt met het bevallen. Volgens Forbes is de VS het duurste land ter wereld om te bevallen.
Afhankelijk van de locatie kunnen de gemiddelde medische rekeningen voor de bevalling, met verzekering, variëren van $ 4.500 tot $ 11.200 voor een vaginale bevalling. Voor C-secties kunnen patiënten verwachten tussen $ 5.100 en $ 15.000 te betalen. Zonder verzekering, of met extra gezondheidscomplicaties, kunnen de kosten veel hoger zijn.
Ouders worden vaak gedwongen om betalingsplannen af te sluiten, schulden te maken, te vertrouwen op sociale programma’s zoals Medicaid of naar een andere staat te verhuizen – allemaal om te betalen voor de paar dagen voordat hun kind zelfs thuiskomt.
Zoals gezegd is de meest voorkomende reden voor mensen om een abortus te zoeken een gebrek aan financiële vrijheid. Het journal of Obstetrics and Gynecology ontdekte dat vrouwen die in armoede leven goed zijn voor 42,4% van de abortussen.
Het aanbieden van universele gezondheidszorg maakt moederschap en geboorte veel toegankelijker en veiliger – en veel wenselijker. In Noorwegen krijgen ouders bijvoorbeeld een volledig jaar betaald ouderschapsverlof na de geboorte van een kind – dat in het hele land volledig gratis is.
Dit is niet alleen nuttig voor het verminderen van abortus, maar het toont ook een voordeel voor moedersterfte als geheel. De Verenigde Staten hebben het hoogste moedersterftecijfer van alle ontwikkelde landen met 23,8 sterfgevallen per 100.000 levendgeborenen, vergeleken met Noorwegen met 2 sterfgevallen per 100.000 levendgeborenen.
6. Uiter betaalbare of gratis kinderopvang opties
Voor ouders die met financiële druk worden geconfronteerd, is betaalbare of gratis kinderopvang noodzakelijk om een veilige en gezonde zwangerschap en vroege kindertijd mogelijk te maken.
Kinderbijslag – zoals de uitgebreide Child Tax Credit – blijkt kinderen en gezinnen te ondersteunen en de economie te stimuleren, evenals abortussen te verminderen.
Drie academische studies hebben dit getest; een met behulp van een kinderbijslagprogramma in Spanje, een met behulp van een “babybonus” in Italië en anderen met behulp van wijzigingen in de handhaving van kinderbijslag in Amerikaanse staten. Allemaal vonden ze hetzelfde: wanneer moeders meer financiële steun krijgen voor het krijgen van kinderen, zijn ze veel minder geneigd om abortus na te streven, volgens het American Enterprise Institute.
Of betaalbare kinderopvang nu wordt benaderd via deze financiële vergoedingen, het subsidiëren van kinderopvang of het invoeren van rekeningen die de kosten van kinderopvang per huishouden beperken, de oplossingen zijn er; als de overheid ze maar omarmt.
7. Verminder verschillen in zwangerschapsuitkomsten door prioriteit te geven aan raciale gelijkheid in de gezondheidszorg
In de Verenigde Staten hebben zwarte Amerikanen het hoogste kindersterftecijfer van elke raciale of etnische groep. Structureel racisme handhaaft deze zwangerschapsuitkomsten, omdat raciale ongelijkheid in gezondheidszorg en sociale diensten vaak leidt tot zorg van slechtere kwaliteit.
Bovendien brengt verwering – een term die de cumulatieve biologische impact van racisme en seksisme omvat – zwarte moeders een hoger risico op mentale en fysieke gezondheidsproblemen, zoals pre-eclampsie, eclampsie, embolie en geestelijke gezondheidsproblemen, volgens het Center for American Progress.
Bezorgdheid over persoonlijke en foetale gezondheid is een van de meest voorkomende redenen waarom iemand een abortus zou kunnen zoeken, volgens het Guttmacher Institute. Zwangerschap legt een unieke en onomkeerbare druk op het lichaam, wat uiteindelijk kan leiden tot levenslange gezondheidsproblemen, voortdurende psychische aandoeningen en chronische pijn; allemaal dingen die iemands beslissing om een kind te baren zouden beïnvloeden.
Om deze raciale ongelijkheden te bestrijden, hebben zwarte ouders hulpmiddelen nodig om door het gezondheidszorgsysteem te navigeren, evenals een systeem dat hen daadwerkelijk ondersteunt en verheft in hun individuele moederlijke ervaringen.
We moeten de toegang tot geboorteopties zoals verloskundigen en doula’s vergroten, het overmatig gebruik van keizersneden in de Verenigde Staten stoppen, kraamzorgwoestijnen elimineren, vrouwen screenen en behandelen voor vroeggeboorten en reeds bestaande reproductieve ondersteuningsprogramma’s versterken.
8. Zorg voor hoogwaardige prenatale en postnatale zorg
Hoewel zwarte Amerikanen worden geconfronteerd met een verwoestende ongelijkheid in de gezondheidszorg voor moeders en prioriteit moeten krijgen bij de vooruitgang van het hele gezondheidssysteem, hebben alle bevallende ouders meer kwaliteit en toegang tot prenatale en postnatale zorg nodig.
Volgens het National Partnership for Women and Families is bijna 20% van de zwangere mensen niet in staat om hun eerste prenatale bezoeken te hebben zodra ze het willen, onder vermelding van financiële, verzekerings- en andere redenen voor deze ongewenste vertraging. Bovendien heeft bijna 10% van de ouders geen postpartumbezoek of geen postpartumzorg om dezelfde redenen.
Zoals we eerder hebben onderzocht, zijn zowel gezondheidsproblemen als financiële beperkingen belangrijke factoren bij het beëindigen van een zwangerschap. Verbeterde prenatale en postnatale zorg geven ouders de tools die ze nodig hebben om succesvolle zwangerschappen te hebben.
Prenatale en postnatale zorg zijn overkoepelende termen voor veel van de zorgbenaderingen die we al hebben behandeld. Toegang tot betaald ouderschapsverlof, toegang tot betaalbare gezondheidszorg (dit betekent ook die dure prenatale vitamines!), Verbeterde reproductieve gezondheidseducatie en goed ontwikkelde sociale ondersteuningsnetten zorgen voor gezondere – en meer gewenste – zwangerschapsresultaten.
9. Zorg voor geestelijke gezondheidsondersteuning in postpartum
Postpartumdepressie treft een op de zeven ouders die onlangs zijn bevallen, volgens de Cleveland Clinic. Hoewel zeer behandelbaar, hebben degenen die een persoonlijke of familiegeschiedenis hebben met depressie, beperkte sociale steun, relatieconflicten, ambivalentie over de zwangerschap, zwangerschapscomplicaties en jonge of alleenstaande ouders zijn, een hoger risico om deze aandoening te ervaren.
Bovendien kan postpartumdepressie resulteren in aanhoudende stemmings- of angststoornissen, die een op de vijf postpartumouders treffen, volgens het Journal of Health Affairs.
Toch melden veel nieuw postpartumouders dat depressie niet wordt besproken tijdens hun postpartumzorg, volgens het National Partnership for Women and Families.
Evenzo melden degenen die abortussen zoeken dat ze dit doen voor vergelijkbare postpartumdepressie met een hoog risico, zoals het hebben van weinig sociale steun, een geschiedenis van psychische aandoeningen, or gewoon niet zwanger willen zijn.
Het vergroten van de toegang tot geestelijke gezondheidszorg postpartum kan het verschil betekenen tussen levensveranderende ondersteuning en levenslange worstelingen met psychische aandoeningen.
Een casestudy is (opnieuw) Nederland, waar in de eerste week postpartum alle bevallende ouders dagelijkse zorg krijgen van kraamverzorgende verpleegkundigen, evenals optionele toegang tot “POP” -zorg, een multidisciplinaire benadering van psychiatrie, verloskunde en kindergeneeskunde, volgens cambridge university.
Misschien kunnen de VS een pagina uit hun boek halen, inclusief geestelijke gezondheidszorg in hun revisie van de gezondheidszorg voor moeders.
10. Zorg voor toegang tot veilige en betaalbare huisvesting
Uit nieuwe gegevens van de National Low Income Housing Coalition bleek dat bijna de helft van de Amerikaanse werknemers (wiens mediane loon $ 21 per uur is) zich geen huur met één slaapkamer kan veroorloven (waarvoor werknemers gemiddeld $ 20,40 per uur moeten verdienen).
“De federale overheid gebruikt al lang 30% van het inkomen als drempel voor betaalbare huur”, beschreef The Guardian. “Voor welvarende huishoudens blijft er nog steeds veel geld over voor essentiële aankopen, maar onderzoek heeft aangetoond dat gezinnen met een laag inkomen beginnen te bezuinigen op benodigdheden wanneer de huisvestingskosten de drempel van 30% overschrijden.”
Voor een individu, een paar of een gezin dat al meer dan 30% van hun inkomen aan huisvesting betaalt, kan het onhoudbaar zijn om een kind in de vergelijking te brengen.
Het is duidelijk dat wanneer gezinnen geen toegang hebben tot betaalbare huisvesting, ze kwetsbaar worden voor een verscheidenheid aan negatieve effecten.
Voor kinderen omvat dit een slechtere gezondheid, slechtere prestaties op school, een verhoogd levenslang risico op depressie, een hoger risico op astma en een lager gemiddeld gewicht.
En voor volwassenen omvat dit minder vermogen om voedzaam voedsel te betalen, verminderde toegang tot zorg, hogere schulden, hoger risico op dakloosheid en hogere percentages van mentale nood.
Al deze punten correleren met de ervaringen van degenen die ervoor kiezen om een zwangerschap te beëindigen.
Door te zorgen voor toegang tot betaalbare huisvesting, vooral op plaatsen waar momenteel een tekort is, zullen meer mensen die zich met een accidentele zwangerschap bevinden, de stabiliteit hebben die ze nodig hebben om zichzelf en hun kinderen een gezonde toekomst te bieden.
11. Creëer meer betrouwbaarheid en consistentie in abortuswetten
Na het nieuws na het gelekte ontwerpadvies van het Hooggerechtshof dat de toegang tot abortus in Amerika aanzienlijk zou veranderen, hebben mensen existentiële, dreigende angst gevoeld over reproductieve rechten.
Verwarrende informatie stuurt mensen in een spiraal, zich afvragend of abortus wel legaal is (ja, dat is het nog steeds); welke staten binnenkort abortus verbieden (ongeveer de helft); of hoe u toegang krijgt tot noodanticonceptie (zoals Plan B of Ella).
Deze massale paniek over reproductieve zorg heeft ertoe geleid dat mensen online abortuspillen kopen (die, voor de goede orde, anders zijn dan noodanticonceptiemiddelen).
Formele abortusverboden zullen ervoor zorgen dat deze eis nog meer omhoog schiet, zeggen experts. Hoewel het geweldig is dat deze zorg toegankelijk is, betekent de toegenomen vraag dat beperkte opties binnenkort realiteit zullen worden.
En degenen die persoonlijk zorg zoeken bij medische experts, staan nu voor een nog moeilijkere beslissing. Na het abortusverbod in Texas, dat abortus alleen tot de zesde week van de zwangerschap toestaat, zagen klinieken een toename van zwangere mensen die zich haastten om zorg te krijgen.
Volgens een Slate-artikel zien zorgverleners bij Houston Women’s Reproductive Services dat veel patiënten “zo vroeg binnenkomen dat hun zwangerschappen niet detecteerbaar zijn door het echoapparaat, zelfs als hun zwangerschapstests positief terugkomen.”
Het smalle venster om een legale abortus in Texas te verkrijgen, heeft mensen beïnvloed om zich onder druk gezet te voelen om een beslissing te nemen: de zwangerschap onmiddellijk beëindigen of een door de staat verplichte bevalling hebben.
“Ze vertellen ons vaak: ‘Ik heb gewoon niet het gevoel dat ik genoeg tijd heb gehad om hierover na te denken'”, vertelde patiëntenconsulent Marjorie Eisen aan Slate.
Wetgevers hoopten dat dit verbod Texanen zou aanmoedigen om minder abortussen te hebben, “maar in feite denken we in sommige opzichten dat het mensen overhaast,” zei Eisen.
Als wetgevers abortus echt willen verminderen, moeten ze consistentie, toegang en gelijkheid creëren in alle aspecten van reproductieve zorg.
Genuanceerde discussies over de behoeften, gezondheid, veiligheid en sociale impact van zwangerschap en opvoeding in Amerika is de enige manier om het leven van ouders en hun kinderen echt te verbeteren.
