Politiebedreigingen, laster en zelfs geweld maken allemaal deel uit van het LGBTQ + -leven in India, maar een nieuwe regel zou de aanval in een zuidelijke staat kunnen verlichten als het een “pionier” wordt voor seksuele minderheden.
De regering van Tamil Nadu heeft onlangs de gedragsregels van de staat gewijzigd en haar politieagenten verteld om te stoppen met het lastigvallen van LGBTQ + -Indiërs, op bevel van een rechter van het Hooggerechtshof.
De verandering, althans op papier, is radicaal – zelfs als het nog moet doorsijpelen naar straatniveau en een echt keerpunt markeert voor buitenspel staande minderheden in sociaal conservatief India, zeggen LGBTQ + -rechtenactivisten.
“Tamil Nadu is een pionier op het gebied van LGBTQ + -rechten, vooral als het gaat om het erkennen van translevens,” zei Kalki Subramaniam, een transactivist en oprichter van Sahodari Foundation, die transvrouwen in Tamil Nadu helpt.
“Met dit amendement kunnen veel onschuldige translevens worden gered”, zei ze tegen de Thomson Reuters Foundation.
Tamil Nadu begon al in 1994 met het nemen van transinclusieve stappen, toen het stemrecht gaf aan trans-Indiërs.
Toen, in 2008, begon het met het aanbieden van gratis geslachtsveranderingsoperaties – allemaal lang voor 2014 toen de hoogste rechtbank van India oordeelde dat trans-Indiërs gelijke rechten hadden.
India nam in 2019 een transgenderrechtenwet aan en vormde een jaar later een nationale transgenderraad.
Nadat het Hooggerechtshof homoseks in 2018 decriminaliseerde, zag de kuststaat een reeks primeurs voor LGBTQ + -rechten – van het verbieden van zogenaamde conversietherapie tot het verbieden van geslachtstoewijzingschirurgie bij baby’s van wie het geslacht niet duidelijk is bij de geboorte.
Maar ondanks de winst op papier, ondergaan homo’s en transgenders nog steeds discriminatie en worden ze routinematig geconfronteerd met intimidatie, afpersing en misbruik door de politie, volgens LGBTQ + -campagnevoerders.
Ze zeggen dat transvrouwen het meest kwetsbaar zijn en vaak ongewenste aandacht trekken vanwege hun uiterlijk en de aard van hun werk, wat meestal bedelen of sekswerk is, waardoor ze worden blootgesteld aan verder geweld door wetshandhavers.
In 2016 stierf een transseksueel werker nadat ze zwaar verbrand werd gevonden buiten een politiebureau in de hoofdstad Chennai.
Een decennium eerder had een transvrouw zichzelf in brand gestoken nadat de politie in Chennai haar fysiek en seksueel had misbruikt. Het jaar daarop strafte het hooggerechtshof van de staat de politieagenten voor vrijheidsbenemend geweld.
Angst voor politiemisbruik, dat veel erger is op het platteland, leidt ertoe dat minder misdaden worden gemeld door LGBTQ + -slachtoffers, zei Grace Banu, een in Chennai gevestigde activist die wordt aangekondigd als de eerste transingenieur van Tamil Nadu.
Ze zei dat hoewel de veranderingen in de gedragsregels van de politie bemoedigend waren, ze geen verandering verwachtte zonder handhavingsmaatregelen of duidelijkheid over welke straffen dwalende politieagenten nu riskeren.
“Zonder enige afschrikking zal de politie zich niet aan de regels houden”, zei ze, en vertelde over de tijd dat ze in 2017 naakt werd uitgekleed, verbaal mishandeld en vernederd op een politiebureau.
“Naar wie ga je als een agent je lastigvalt? De politie? Ze bedreigen ons al en zeggen dat ze valse beschuldigingen tegen ons LGBTQ-mensen zullen zaaien.”
Het ministerie van Binnenlandse Zaken van Tamil Nadu, dat de wijziging in de gedragsregels van de politie doorvoerde, reageerde niet op verzoeken om commentaar.
Er moet meer gebeuren
Andere staten zoals Odisha in het oosten en de buren van Tamil Nadu, Kerala en Karnataka, die vorig jaar de eerste in India werden die een quotum van 1% voor transgenders in overheidsbanen verstrekten, hebben ook pro-transbewegingen gemaakt.
En rechter N. Anand Venkatesh van het Hooggerechtshof publiceerde deze week een LGBTQ + -woordenlijst om de media te helpen de gemeenschap “op een meer waardige en inclusieve manier” af te beelden.
Hij heeft ook gezocht naar veranderingen in het academische curriculum en steunde LGBTQ + -bewustwordingsprogramma’s voor strafrechtelijke werknemers.
Toch zeggen LGBTQ+ Indiërs dat er veel meer moet gebeuren.
Transgenders worden vaak afgewezen door hun familie, zeggen ze, en krijgen geen werk, onderwijs en gezondheidszorg.
Relaties tussen mensen van hetzelfde geslacht zijn taboe en dwingen veel homo’s hun identiteit te verbergen uit angst voor discriminatie in een land waar seks voor het huwelijk nog steeds grotendeels wordt afgekeurd.
Het beëindigen van discriminatie is ook financieel zinvol, zeggen ze.
“Gevoelige en ondersteunende politie, bewuste artsen en ouders, gevoelige berichtgeving in (de) pers zal … leiden tot meer ruimte in de economie,” zei Ramkrishna Sinha, een homoseksuele mede-oprichter van LGBTQ + -adviesbureau Pride Circle.
Er zijn geen officiële gegevens over de LGBTQ + -bevolking van India, maar campagnevoerders koppelen het aan ongeveer 105 miljoen.
De Wereldbank schat dat homofobie India $ 31 miljard per jaar kost als gevolg van lagere onderwijsprestaties, verlies van productietivity en de extra kosten van het verlenen van gezondheidszorg aan
LGBTQ+ mensen die arm, gestrest, suïcidaal of hiv-positief zijn.
Steeds meer bedrijven – van Accenture en consumentengigant Procter &Gamble tot het Indiase Tata Steel – hebben sinds 2018 LGBTQ-vriendelijk beleid geïntroduceerd, waaronder medische voordelen voor homoseksuele werknemers en hun partners.
Maar staatsbedrijven moeten dit voorbeeld nog volgen.
Deepthi, een lesbienne die werkt bij een LGBTQ + matchmaking-app en een klein zeepbedrijf runt met haar partner, zei dat het belangrijk was om organisaties, bedrijven en openbare kantoren te controleren om de implementatie van beleid te beoordelen.
“(Het) zal ervoor zorgen … LGBTQ-individuen maken veiligere keuzes als het gaat om hun carrière en hun carrièregroei,” zei Deepthi, die één naam heeft.
Ze is ook vrijwilliger bij het in Chennai gevestigde LGBTQ + -rechtennetwerk Orinam, dat met rechter Venkatesh werkte aan het formuleren van de homo- en transvriendelijke aanbevelingen.
Verschillende andere LGBTQ + Orinam-vrijwilligers drongen aan op banenquota, sensibiliseringsprogramma’s voor de massa en om sekswerkgerelateerde activiteiten zoals vragen te legaliseren.
“Breng de nodige wetten in om queer personen te beschermen die sekswerk oppakken,” zei Sanjevi Jayaraman, een homo-activist, eraan toevoegend dat de Indiase wet op seksuele intimidatie op de werkplek nodig was om LGBTQ + -mensen te dekken.
Verslag door Annie Banerji, redactie door Lyndsay Griffiths; Dit artikel is oorspronkelijk gepubliceerd door Thomson Reuters Stichting, de liefdadigheidstak van Thomson Reuters, die het leven van mensen over de hele wereld behandelt die worstelen om vrij of eerlijk te leven.
Headerfoto door Arpan.basuchowdhury (CC BY-SA 4.0) / Beschrijving, via fotograaf: “Op 6 september 2018 oordeelde het Hooggerechtshof van India dat de toepassing van sectie 377 op consensuele homoseksuele seks tussen volwassenen ongrondwettelijk, “irrationeel, onverdedigbaar en duidelijk willekeurig” was. Deze uitspraak toonde de overwinning voor de LGBTQ-gemeenschap in India, die decennialang had gevochten om homoseksualiteit in dit ontwikkelingsland te legaliseren. Om deze gelegenheid te vieren had de LGBTQ-gemeenschap van Kolkata op 16/09/2018 een overwinningsparade georganiseerd. Deze foto is genomen in de parade op diezelfde datum.”
