In januari 2018 riep Kaapstad een nationale noodtoestand uit: de stad van 4 miljoen mensen was drie maanden verwijderd van het opraken van gemeentelijk water.
De wereld was verbijsterd. “Day Zero”, zoals lokale functionarissen 12 april 2018 noemden, was veroorzaakt door drie opeenvolgende jaren van slechte regenval. Diezelfde dag in april zou volgens Bloomberg de datum zijn van de grootste door droogte veroorzaakte waterstoring in de moderne geschiedenis.
Maar drie jaar later zijn de dammen van de Zuid-Afrikaanse stad nu 100% vol vanaf oktober 2020 en zijn de beperkingen voor watergebruik sindsdien versoepeld. Day Zero – de dag waarop de watervoorziening van Kaapstad naar verwachting zou worden afgesloten – kwam gelukkig nooit.
Maar volgens het World Economic Forum was Kaapstad ‘rijp voor een watercrisis’. Het heeft een opmerkelijk droog klimaat met snelle verstedelijking en een hoog waterverbruik.
In 2018, na drie jaar van slechte regenval en de ergste droogtes ooit tussen 2015 en 2018, maakte de stad de aankondiging “dat drastische actie nodig was om te voorkomen dat het water volledig opraakt.”
Door samen te werken om de situatie te begrijpen en te overwinnen, slaagden de inwoners en bedrijven van Kaapstad erin de situatie te stabiliseren en te verbeteren.
Zowel de managementstrategieën van de stad als de waterbesparende inspanningen van het publiek kwamen samen om deze crisis ooit te voorkomen – dankzij mensen die dingen doen zoals het hergebruiken van bad- en douchewater en de stad die water van de landbouwsector afleidt om de stad te bevoorraden.
Het is belangrijk op te merken dat hoewel het afleiden van water uit de landbouw nooit een langetermijnoplossing zou zijn (noch duurzaam omdat water voor de landbouw ook schaars is), het met succes de stad tijd heeft gekocht om een plan te formuleren om efficiënter te beheren welk water het had, meldde Bloomberg.
Het verminderen van de vraag was een belangrijke prioriteit voor de stad, dus Kaapstad werkte samen met zijn inwoners en bedrijfseigenaren om het waterverbruik te beperken terwijl het tekort was.
Kaapstad moedigde zijn burgers bijvoorbeeld aan om water te recyclen, dus mensen kregen de opdracht om niet langer dan twee minuten te douchen. De stad lanceerde ook een campagne die mensen aanmoedigde om alleen toiletten door te spoelen als dat nodig was met de slogan: “Als het geel is, laat het dan zacht worden.”
Er werden ook strengere maatregelen ingevoerd, volgens het World Economic Forum, die beperkten wat water werd gebruikt, evenals het beperken van de volumes die mensen mochten gebruiken.
Sommige verboden gebruik van water omvatten zwembaden, het wassen van auto’s en fonteinen. Boetes werden uitgedeeld aan huishoudens die grote hoeveelheden water gebruikten en de stad “verhoogde de tarieven aanzienlijk om mensen ervan te weerhouden veel water te gebruiken en rolde beheerapparaten uit die een dagelijkse limiet op de watervoorziening van een woning stelden.”
Het meest opmerkelijke aan Kaapstad was hoe bedrijven en inwoners wijs werden over watergebruik om hun stad te redden.
Met name de aankondiging van januari 2018 alleen al leidde tot een daling van 30 procent van het residentiële waterverbruik (volgens de openbare statistieken van de stad), maar bewoners en bedrijven namen nieuwe gewoonten aan en werden vindingrijker in het inkopen van water voor de lange termijn.
Op het meest kritieke punt van de crisis waren bewoners beperkt tot het gebruik van slechts 13 liter water per huishouden per dag. Om dat in perspectief te plaatsen, kost het ongeveer 1,3-7 liter water om een toilet door te spoelen.
Dankzij al deze implementaties en beperkingen – evenals de bereidheid van bewoners en bedrijven om de ernst van de situatie te erkennen en de stad en elkaar te ondersteunen – is de ergste nachtmerrie van Kaapstad nooit ontstaan.
Dit was te danken aan een collectieve inspanning tussen de stad en haar bevolking om een grootschalige ramp veroorzaakt door klimaatverandering en menselijk overmatig gebruik van water te voorkomen.
Aangezien klimaatverandering weerpatronen blijft beïnvloeden en droogtes in sommige gebieden en overstromingen in andere gebieden toenemen, zijn er lessen te leren uit Kaapstad. Als individuen is het belangrijk dat mensen zich bewust zijn van hun waterverbruik, vooral in gebieden die kunnen worden getroffen door droogte.
Hoewel het grootste deel van de klimaatverandering aan de voeten kan worden gelegd van de honderd bedrijven die verantwoordelijk zijn voor 71 procent van de uitstoot, is het aan wetgevers om beleid aan te nemen dat de consumptie van – en de afhankelijkheid van – fossiele brandstoffen en andere industrieën die de planeet schaden, vermindert.
In de tussentijd kan persoonlijke verantwoordelijkheid mensen helpen zich meer in controle te voelen over de situatie en kortetermijncrises te voorkomen.
Bijvoorbeeld dingen doen zoals slechts twee minuten douchen, alleen een totilet wanneer nodig, of het verzamelen van regenwater om gazons en bloemen water te geven, kan allemaal een verschil maken in hoeveel water een huishouden verbruikt. Dit kan op zijn beurt de energie verminderen die wordt verbruikt door water rond steden te pompen en kan helpen individuele en collectieve koolstofvoetafdrukken te verminderen.
Kaapstad en zijn Day Zero zijn lessen in menselijkheid en lessen in overleven. Wat Kaapstad ons leert, is dat we levensbedreigende situaties als gevolg van klimaatverandering kunnen omkeren door het probleem te erkennen en als collectief samen te werken om het op te lossen.
Dit toont de vindingrijkheid van mensen wanneer we samenwerken – en is een belangrijke boodschap voor de toekomst van de planeet en hoe we kunnen werken aan het omkeren van de algehele klimaatverandering.
Een versie van dit artikel werd oorspronkelijk gepubliceerd in The Water Edition van de Goodnewspaper.
U kunt uw eigen goednieuwskrant krijgen door vandaag nog abonnee te worden.
